.png)
Objective: This study was conducted to examine the sociodemographic characteristics of people diagnosed with type 2 diabetes and the level of well-being in terms of life experiences with the disease.
Methods: This descriptive type of research was conducted with 254 people diagnosed with type 2 diabetes and admitted to Internal Medicine and Endocrinology Clinics of a hospital. “Sociodemographic characteristics form,” ”life experiences with the diagnosis of type 2 diabetes form,” and the “PERMA Sscale” were used to collect the data. The data of the study were statistically analyzed using the SPSS 25.0 package program and descriptive statistics, independent t test, ANOVA, pearson correlation analysis and Posthoc Tukey test.
Results: It was determined that the individuals participating in the study lived with type 2 diabetes for an average of 8.29 ± 6.72 years. Individuals diagnosed with type 2 diabetes in the study got the highest score from the PERMA Scale sub-dimensions of success (8.49±0.99) and the lowest score from the sub-dimensions of negative emotions (3.17±1.60). It has been determined that there is a significant difference in the PERMA scale sub-dimension scores in terms of place of residence, education level, working status, treatment type, having other health problems related to the disease, hospitalization history, adaptability to the recommended diet, activity, and informal support (P < .05).
Conclusion: It was concluded that individuals diagnosed with type 2 diabetes had a high level of well-being, which varies depending on the place of residence, education level, employment status, types of treatment, other health problems related to the disease, hospitalization history, adaptation to the recommended diet, adaptation to the recommended activities, and to what extent informal support is received.
Tip 2 Diyabetli Bireylerin Sosyodemografik Özellikleri ve Hastalıkla Yaşam Deneyimleri Açısından İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi
Amaç: Bu araştırma tip 2 diyabetli bireylerin sosyodemografik özellikleri ve hastalıkla yaşam deneyimleri açısından iyi oluş düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntemler: Bu tanımlayıcı araştırma bir hastanenin dahiliye ve endokrinoloji polikliniklerine başvuran tip 2 diyabetli 254 bireyle yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında “Sosyodemografik Özellikler Formu,” “Tip 2 Diyabet Tanısıyla Yaşam Deneyimleri Formu” ve “PERMA Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın verileri SPSS 25.0 paket programı ile tanımlayıcı istatistikler, independent t testi, ANOVA, pearson korelasyon analizi ve Posthoc Tukey testi kullanılarak istatistiksel olarak analiz edilmiştir.
Bulgular: Araştırmaya katılan bireylerin ortalama 8,29 ± 6,72 yıldır tip 2 diyabet ile yaşadıkları belirlenmiştir. Çalışmadaki tip 2 diyabet tanısı alan bireyler PERMA Ölçeği alt boyutları arasında en yüksek puanı başarı (8,49±0,99), en düşük puanı ise olumsuz duygular (3.17±1.60) alt boyutlarından almışlardır. Bireylerin yaşadığı yer, eğitim durumu, çalışma durumu, tedavi şekli, hastalığa bağlı başka sağlık sorunu olma durumu, hastaneye yatış öyküsü, önerilen diyete, aktiviteye uyum sağlayabilme durumu ve informal destek alma durumu açısından PERMA Öölçeği alt boyut puanlarında anlamlı bir fark olduğu saptanmıştır (P < ,05).
Sonuç: Tip 2 diyabetli bireylerin iyi oluş düzeylerinin yüksek seviyede olduğu, yaşanılan yer, eğitim düzeyi, çalışma durumu, tedavi şekilleri, hastalığa bağlı başka sağlık sorunu olma durumu, hastaneye yatış öyküleri, önerilen diyete uyum sağlayabilme, önerilen aktivitelere uyum sağlayabilme ve informal destek alma durumları açısından bireylerin iyi oluş düzeylerinin değiştiği sonucuna ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Deneyim, doğum korkusu, fenomenolojik, hemşirelik
Cite this article as: Kabadaş E, Sevcan Orak O. Investigation of well-being levels of individuals diagnosed with type 2 diabetes in terms of sociodemographic characteristics and life experiences with the disease. J Nursology 2023;26(1):43-53.